سياست کثيف

همه در جريان هستند که چند روز پيش، احمدی نژاد توی يک سخنرانی گفته که اسرائيل بايد از صحنه روزگار حذف بشه. تمام دنيا هم سر و صدا بلند شد که اين آقا چرا همچين حرفی زده. من يک سؤال برام پيش اومد اونهم اينکه چرا اينهمه سال، هر روز ما از زبون همه سران رژيم ميشنيديم که اسرائيل بايد از بين برود، حتی روی در و ديوارهای شهر هم همه جا اين رو نوشته بود، کسی صداش در نيومد. ولی همچين که اين بابا لب تر کرد و حرف بزرگترش رو تکرار کرد، همه يادشون افتاد از حيثيت اسرائيل بايد دفاع بشه! اينجاست که ميفهمی سياست کثيفه. نميدونم دليلش چيه. يا اينها از قيافه اين احمدی نژاد خوششون نميآد يا اينکه دلشون ميخواست يکی ديگه جای اون بود. دليل اول که منطقی نيست. ولی به دليل دوم يک کم بايد فکر کرد. برای اينکه سوژه فکر بهتون بدم، ميتونيد فکر کنيد به صحبتهای رفسنجانی در نماز جمعه که ميگه ما با يهوديها مشکلی نداريم... يعنی خلاصه نشون ميده که بابا ... خوبه منم! عجب کثيفه اين سياست!

يک چيز ديگه هم خيلی نگرانم کرده اين چند روز، اونهم رکود اقتصادی هست که در ايران داره پدر مردم رو در ميآره. دوستام ميگفتن مردم منتظر هستند ببينن چی ميشه! انگار قراره چيزی بشه. عادت کردن به انتظار هم بد چيزيه ها!
پاورقی: ياداوری کنم که من طرفدار جناب رئيس جمهور نيستم. فقط نگران اين هستم که مردم ما اصلاً منطقی فکر نميکنن و تفکر سياسی هيچ نقشی در جامعه ما نداره.