سردمداران ابله

ايران، به قول رييس جمهور به جمع کشورهای صاحب انرژی هسته اي پيوست. مبارک باشد.
حالا کسی نيست بپرسد، آقايان، آيا کشوری که در جهان از لحاظ منابع گاز دوم است، کشوری که بخش وسيعی از آن بيش از سيصد روز در سال آفتاب دارد و کشوری که هنوز، با وجود منابع عظيم نفت، وارد کننده بنزين مصرفی خود است، چه نيازی به انرژی هسته ای داشت. آقايان، با زباله های هسته ای چه خواهيد کرد؟ اگر چرنبيل ديگری در ايران به وجود آمد چه کسی جواب گو خواهد بود؟ منابع آبی برای سرد کردن نيروگاه ها کدام ها هستند و آب غير قابل مصرف اين نيروگاه ها به کجا خواهد رفت؟ در قرنی که پيشرفته ترين کشورهای دنيا سعی در محدود کردن تعداد نيروگاه های هسته ای دارند، ما به غنی سازی خود، که پنجاه سال از دنيا عقب تر است، ميباليم. چرخ را دوباره اختراع کرديم، مثل چرخ ديگران کج ميچرخد و به آن مفتخريم. آيا سردمداران ما ابله و خائن نيستند؟
کشورهای غربی که به جای تذکر در مورد ضررهای يک چنين اقدامی، ما را از ساخت بمب اتمی، برحذر ميدارند، در حالی که خود انبارها را از بمبها پر کرده اند. سياره ما هر روز پر از زباله هايی ميشود که زندگی را برای نسلهای بعدی غير ممکن خواهند کرد، ولی ابلهان، بر سر بمبها با هم دعوا ميکنند.
دوستان عزيز، ضمن تسليت به مناسبت احداث منابع جديد آلودگی و ايجاد بهانه برای جنگ و کشتار از شما ميخواهم کمی بيانديشيد و کورکورانه ابلهان را حمايت نکنيد.

پانويس: با تشکر از دوستی که ايراد املائی من رو گرفته بودن، اين ايراد در متن تصحيح شد.